UZR
Shuhratga o'ch bo'lsam kerak men gumroh,
Yolg'on bo'lsa kerak dilda nolam ham.
To'pori baytlarim bitar paytim goh
Ko'zimga ko'rinmay qolar bolam ham.
Olamni erkalab erka so'z izlab,
Bolamni erkalab bir so'z aytmayman.
Mushukday suykalib kelsa ham muzlab,
Betidan bir o'pmay uydan haydayman.
Qalam ushladimmi demak - o'yin bas,
Yayrab ocholmaydi gul dudog'ini.
Bundoq yurak yutib so'rasha olmas,
Xonamda qoldirgan qo'g'irchog'ini.
Burchak-burchakda jim tortishar burun,
Bilmam qanday o'yu xayol ichida.
Tuzsiz she'rlarim deb shirindan-shirin
Bolalarim yurar oyoq uchida...
Ular she'r yozmasin hech menga o'xshab
Mendan nafi ko'proq tegar elimga.
Shoh asar bo'lsa ham tupurdim o'sha -
Bolamni yig'latib yozgan she'rimga!
AYTINGLAR
G'irot mingan Go'rog'li
Bobom qani, aytinglar,
Qo'ng'irotlik Alpomish
Og'am qani, aytinglar...
Tustovuqday tovlangan
Olam qani, aytinglar.
Ko'lda kiyik ovlangan
Dalam qani, aytinglar.
Kokillari yer o'pgan
Sanam qani, aytinglar.
Kuyib ketgan jonimga,
Malham qani, aytinglar
Dardim aytsam tushungan
Odam qani, aytinglar?..
Ko'nglim gulday ezilib,
Ko'zimga yosh to'lyapti
Eh, quyoshga osilib,
Botib ketgim kelyapti!
TURKMAN QIZ
Aylanaman, Sharqni kezib aylanaman,
Iboli bir yor topolmay o'ylanaman.
O'z yurtimning suluvlari til uqmasa,
Uzun ko'ylak turkman qizga uylanaman...
Ko'zim tushsa yuzlarin lov-lov yonadi,
Yelkasida qirqta chaman tovlanadi,
Kesilmagan kokillari to'lg'onadi,
Uzun ko'ylak turkman qizga uylanaman...
U elining urflarini qilmaydi xor,
Beshigi hech allasiga bo'lmaydi zor,
Qoshida momosi qo'ygan o'smasi bor,
Uzun ko'ylak turkman qizga uylanaman...
U ajralib turar turfa gul ichida,
Oftob chiqib, oftob botar kulgichida,
O'z tilida gapirmaydi til uchida,
Uzun ko'ylak turkman qizga uylanaman...
Bir xil libos kiymish ko'rdim nechalari
Oybaldog'i yonib turar kechalari.
Yashnab ketar yursa Toshkent ko'chalar
Uzun ko'ylak turkman qizga uylanaman.
Go'shangaga kirganimda yorga yetib,
Menga o'lan so'ylab berar yodlar etib
Bobolarim ruhlarini shodlar etib,
Uzun ko'ylak turkman qizga uylanaman.
PALAXMON
Osmon yerga engashib,
Bulut sog'di kun bo'yi,
Yolg'onchi yor to'yida
Yomg'ir yog'di kun bo'yi.
Yomg'ir emas, bu xalqob
Kelinchak ko'z yoshidir.
Yig'lama yor, qiz bola
Palaxmonning toshidir.
Qayg'urmagil qo'y, chorboq
Aylanamiz yur do'stim,
Peshonang shu ekan, bu -
Taqdir, dedi bir do'stim...
Taqdir emas, ayirgan,
Yorning qalam qoshidir.
Qolaversa, qiz bola
Palaxmonning toshidir.
Egilmagan yerlarga
Egib yigit boshimni,
Palaxmon-ey qaylarga
Otding yoqut toshimni!
AJAB DUNYO
Ikki buyuk shoir, ikki musofir –
Navoiy Hirotda, Qobulda Bobur.
Sizni o’ylatmasmi bu jumboq, bu sir,
Navoiy Hirotda, Qobulda Bobur…
Buni tasodifmi atayin, ayting,
Qitmir qismat o’yni deyinmi yo bir?
Ko’rib qo’y, Turkiston, ikki shoh bayting –
Navoiy Hirotda, Qobulda Bobur.
Jafo etganga ham jabr etmadik,
Gadoni siyladik goho, xudo bir.
Daholarimiz qadriga yetmadik –
Navoiy Hirotda, Qobulda Bobur.
Yer yonar jahannam afg’onda yal-yal,
Kulrang ko’rpa yanglig’ bulut yonodur.
Yonar ne tiklagan bo’lsa bir mahal –
Navoiy Hirotda, Qobulda Bobur.
Ikki buyuk hikmat, ikki xush zabon,
Ikki buyuk dildan yo’qdir sado bir.
Biz g’animga bejang topshirgan qo’rg’on –
Navoiy Hirotda, Qobulda Bobur.
Uchrashishmagandi ular hayotda,
Yoturlar yonma-yon ikki lahatda.
Nima deysiz endi, hayot-hayot-da –
Navoiy Hirotda, Qobulda Bobur.
DALADA
Qovushmagan ikkita taqdir.
(Balki u ham o’zicha haqdir).
Orasiga ikki egatni
Atay tashlab o’tdi brigadir…
Qovushmagan ikkita nigoh.
(Balki savob bu, balki gunoh).
Orasiga ikki egatni
Atay tashlab o’tdi brigadir…
Hamma qizning ko’zi ularda,
Hammasi bir bo’lib o’ylardi.
Orasiga ikki egatni
Atay tashlab ketdi brigadir.
Ikki egat oralarida,
Ko’kka o’rlab ketguncha xirmon.
Ikki egat oralarida
Besh millionga yetguncha xirmon.
Zorlanadi yalinchoq nigoh
— Kel yonimga, birga teramiz.
Unamaydi tortinchoq nigoh:
— Odamlarga kulgi bo’lamiz…
SHOIR SEVGISI
Tanimayman deysiz,
Bilmayman deysiz.
Yorijon, nozmi bu,
Sho’xliklaringiz?..
Meni tanir hatto,
Kipriklaringiz,
Siz esa shoirni
Sevmayman deysiz.
Ko’rib-ko’rmaslikka
Olmoqlar oson.
Siz-ku ko’rsangiz ham
Olmaysizu tan,
Meni tanib, hatto
Har kun ko’chamdan,
Sochingiz qo’l silkib
O’tar yorijon.
Bilaman taxminan
Shunday o’ylaysiz:
Shoirlar – devona,
Tuzalmaydilar.
Shoirning sevgisi
O’tkinchi deysiz,
Shoirlar odamdek
Sevolmaydilar.
Yona-yona bir kun
Ko’yingizda men,
Ado bo’ladirg’on
Qulga o’xshayman.
Eng go’zal she’rimni
To’yingizda men,
Poyingizga gulxan
Qilib to’shayman.
Qo’rqmang. Yangrar qo’shiq.
Tugamas o’yin.
Ko’rganlar sizdan ko’z
Uzolmaydilar.
Shoirlar buzolmas
Birovning to’yin,
Birovning uyini
Buzolmaydilar.
SANAM
Bir qarab qo’ysang nadir
Bizga ham goho sanam.
Menga sensiz beqadr
Dunyo sanam, dunyo sanam.
Sen o’zing shamsu hilol,
Kuydirgi yor, sohibjamol.
Sensiz ul osmonda yo’q
Ma’no sanam, ma’no sanam.
Ko’zlari jayron o’zing,
O’z husniga hayron o’zing.
Tengi yo’q, timsoli yo’q
Zebo sanam, zebo sanam.
Boq, ajab g’avg’odamiz,
Sevgi degan sahrodamiz.
Qays o’zimu sen ekan
Laylo sanam, Laylo sanam…
Bir qarab qo’ysang nadir
Bizga ham goho sanam.
Menga sensiz beqadr
Dunyo sanam, dunyo sanam.
YAXSHI
Xurshid Davronga
Ey do'stlarim,bu dunyoda
Ortda qolgan iz yaxshi,
Bulbuli yo'q bahordan
Qumri to'la kuz yaxshi.
Minnat to'la halvodan
Ayvondagi muz yaxshi,
O'pich ko'rgan paridan
Sepkil toshgan yuz yaxshi,
Ichmasang ham qimiz zo'r,
Quchmasang ham qiz yaxshi.
Ey do'stlarim,dunyoda
Ortda qolgon yod yaxshi,
To'qligingda yo'qlagan
Qarindoshdan yot yaxshi,
O'nta nomard do'stingdan
Bitta cho'loq ot yaxshi.
Olisdagi oltindan
Quchoqdagi gard yaxshi,
Vafosi yo'q xotindan
Davosi yo'q dard yaxshi,
G'alamis bergan g'aznadan
Burda arpa non yaxshi,
Qirqta chala mulladan
Bitta musulmon yaxshi.
O`ZBEK
Sen paxta terarding yetti bukilib,
Paykalingda eding ey onajonim.
O`zbekmisiz, deya g`alati kulib,
Mendan so`rab qoldi bir tannoz xonim.
Tannozlar bilan ne ishim bor,
Yorab,
Ammo tushundim bu ishorasiga.
Qarshimda turardi u ermaktalab,
Malika boqqandek fuqarosiga...
Mana, gazetalar chiqdi qo'ynidan,
Hammasi o`zicha qiladi talqin.
Tillolar topilgan emish uyingdan,
Oltinga ko`milib qolibsan, xalqim.
Sen nega o`rimga bormaysan yozda,
Yoki sen otangni o'gay o'g'lisan?!
So'ksa indamaysan, qo'ymi - to'qlisan,
Ursa yig'lamaysan, demak - o'g'risan!
Sahardan shomgacha mo'ltirab, ko'zing
Ko'rmay qolgunicha chopding dalangni.
O'g'rilik qilmasang, ayt axir o'zing,
Qanday boqayapsan shuncha bolangni.
Xonim nigohidan uqqanlarim bu,
Ko'nglimdan kechganin bilib turadi.
Yasama yuzida yasama qayg'u,
O'zbekmisan, deya kulib turadi.
Bir boplay dedimu tilimni tiydim,
Mayli, odam qurib shunga so'z deymi.
O'zbekni yer tanir,
Osmon taniydi.
Tannozlar qayoqdan bilsin o'zbekni!
O'ZBEK HAQIDA BALLADA
Qiyosi yo'q uning mehri bir daryo,
O'xshasa o'ziga o'xshaydi O'zbek.
Boshqa millatlarni bilmadim, ammo,
Dunyoda bolam deb yashaydi O'zbek!
O'nta bo'lsa o'rni boshqa uningchun,
O'g'lim otashimdan yaralgan uchqun.
Qizim parilardan chehrasi gulgun,
Qoshlari qalam deb yashaydi O'zbek!
Bir qo'lda belanchak, bir qo'lda Qur'on,
Bir elkada ketmon, birida iymon.
Barchaga barobar oftobsimon,
Yashnasin olam deb yashaydi O'zbek!
Bobolari qaysi yigitlardan kam,
Momolari hushro'y yuzdan oshsa ham.
Zurryodlari bo'lsa bitta uyga jam,
To'shak yetmay to'nin to'shaydi O'zbek!
Ehtirom etganga ehromlari bor,
Kekkayganga bo'yin egmaydi zinhor.
Beshik to'la jajji islomlari bor,
Tosh o'tmas qo'rg'onga o'xshaydi O'zbek!
Qiyosin topdingmi aytgin Muhammad?
O'xshasa o'ziga o'xshaydi O'zbek.
Yomon sher yozsang ham betingdan o'pib,
Kam bo'lma bolam deb yashaydi O'zbek!
* * *
Ma’yus kunim ko‘zim tushsa,
Kuyar osmon, tushunmaysan.
Meni samo tushungaydir,
Sen, ey inson, tushunmaysan..
Kuyib ko‘ksim o‘tar bo‘lsam,
Oqar bo‘lsam, ketar bo‘lsam,
Meni daryo tushungaydir,
Sen, ey ummon, tushunmaysan.
Men ham shaydo, men ham maftun,
Men ham hech kimi yo‘q Majnun,
Meni laylo tushungaydir,
Sen, ey jonon, tushunmaysan.
Mening yo‘lim uzun armon,
O’zim dovon, o‘zim karvon,
Meni sahro tushungaydir,
Sen, ey sarbon, tushunmaysan.
Mening borim erur ko‘nglim,
Mening yorim erur ko‘nglim,
Ma’yus tanho tushungaydir,
Sen, ey xandon, tushunmaysan...
Ma’yus kunim ko‘zim tushsa,
Kuyar osmon, tushunmaysan.
Meni Olloh tushungaydir,
Sen, ey xoqon, tushunmaysan.
Ko‘nglim gul, ko‘zlarim guldir,
Yuzim gul, qo‘llarim guldir.
Meni sabo tushungaydir,
Sen, ey to‘zon, tushunmaysan...
G’uborimdir bo‘yi rayhon,
Minorimdir tilim biyron.
Meni dunyo tushungaydir,
Sen, ey nodon, tushunmaysan.
IQROR
O, ota makonim.
Onajon o‘lkam,
O’zbekiston, jonim to‘shay soyangga.
Senday mehribon yo‘q,
Seningdek ko‘rkam.
Rimni alishmasman bedapoyangta.
Bir go‘sha suv bo‘lsa, bir go‘sha qirlar,
Qancha yurtni ko‘rdim, qancha taqdirlar.
Qayga borsam suyab, boshni tik tut deb,
Tog‘laring ortimdan ergashib yurar.
Ko‘rdim suluvlarning eng faranglarin.
Yo xudbinman men yo bir sodda kasman men –
Parijning eng go‘zal restoranlarin, B
itta tandiringga alishmasman men.
Na gapga ko‘nayin,
Na til bilayin,
Ko‘zdan uyqu qochdi, dildan halovat -
Uch kunda sog‘insam nima qilayin,
Chala qolar bo‘ldi hamma sayohat.
Bildimki, baridan ulug‘im o‘zing,
Bildimki, yaqini shu tuproq menga.
Bahorda Baxmalda tug‘ilgan qo‘zing,
Arab ohusidan azizroq menga.
Sen bilan o‘tgan har kun bayram - bazm,
Sensiz bir on qolsam vahmim keladi.
Seni bilganlarga qilaman ta’zim,
Seni bilmaslarga rahmim keladi.
| 
